بررسی میزان اضطراب ناشی از امتحان در دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1392

زمینه و هدف: اضطراب ناشی از امتحانات مشکل اساسی دانشجویان است که می‌تواند منجر به اختلالات شدید روانی و عدم موفقیت در امتحانات گردد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان اضطراب ناشی از امتحان در دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1392 بود. روش کار: مطالعه مقطعی- توصیفی حاضر بر روی دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. روش جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه‌ای متشکل از اطلاعات شخصی، علت اضطراب و روش کاهش آن، نوع امتحان و پرسش‌نامه استاندارد 20 سؤالی سنجش اضطراب امتحان Spielberger بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های t و رگرسیون خطی در سطح معنی‌داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 57/56 درصد از شرکت کنندگان مطالعه مرد با میانگین سنی 18/2 ± 71/22 سال بودند. 71/37 درصد با والدین خود زندگی می‌کردند. میانگین نمره پرسش‌نامه 57/10 ± 29/47 از حداکثر 80 به دست آمد. اولین کار در اوقات فراغت 30/30 درصد افراد، ورزش و اولین علت اضطراب امتحان، ترس از نیاوردن نمره قبولی بود. امتحانات نظری پایان ترم در 90/54 درصد افراد بیشترین نوع امتحان منجر به اضطراب و شایع‌ترین عامل کاهش اضطراب نیز دیدن دوستان بود. بین میانگین نمره شدت اضطراب امتحان با سال تحصیلی دانشجو، وضعیت تأهل، کار دانشجویی، جنس و سن ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده نشد، اما بین مکان زندگی و میانگین نمره پرسش‌نامه ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری : دانشجویان شرکت کننده در تحقیق حاضر دارای درجاتی از اضطراب ناشی از امتحان بودند. بنابراین آموزش روش‌های کاهش اضطراب امتحان در طول ترم تحصیلی توسط افراد صاحب‌نظر توصیه می‌شود.